از دهه ۱۹۶۰ ميلادي به اين سو، هنر و مد پست مدرن با جنبش هيپي گري و پانک تلفيق شد و نمودهاي گوناگوني از فرهنگ هيپي ها در فرهنگ عمومي برخي جوامع پذيرفته شد. مدهاي لباس هيپي عمدتا نمايشي از بي نظمي ولگردها هستند؛ ناهنجاري جوانان در مدهاي هيپي شامل چالش هاي تفاوت جنسيت زن و مرد مي شود: زنان و مردان شروع به پوشيدن شلوارهاي جين کردند، موهاي خود را بلند نگه داشتند و صندل پوشیدند يا پابرهنه شدند؛ مردها ريش گذاشتند و زنان آرايش نکردند. استایل آشفته و آزاد هیپی ها که پس از یک دوره جای خود را به سبک های دیگر داد و از رده ی مدهای روز خارج شد امروزه مجددا به دنیای فشن بازگشته و در طراحی های برندهای معروف و مطرحی مثل «شنل» جایگاهی به خود اختصاص داده است. این روزها در تهران و شهرستان های بزرگ ایران نیز استفاده از شلوارهای جین تنگ و پاره در میان گروهی از جوانان به مسئله ای عادی تبدیل شده است. این نوع از لباس ها این روزها بخش عمده ای از بازارهای تهران از شمال تا جنوب را به خود اختصاص داده و مورد استقبال جوانان واقع شده اند. این سبک پوشش که در عرف جامعه به عنوان مد «هیپی» شناخته می شود، به طور عام یادآور شلختگی، بی قاعدگی و نظم گریزی است و در واقع بخشی از تفکر هیپی ها در نوع پوشش را ترویج می دهد.
در ادامه ی مطلب برای شناخت بهتر تفکرات و مانیفست « جنبش هیپی» تاریخچه ی اجمالی این مکتب را می خوانیم:
جنبش هیپی
فرهنگ هیپی (Hippie subculture) یکی از جنبش های اجتماعی جوانان بود که در دهه ۱۹۶۰میلادی در ایالات متحده آمریکا آغاز شد و به نقاط دیگر دنیا گسترش یافت. این گروه که در آغاز در محله هِـیت-اَشبری (Haight-Ashbury) سان فرانسیسکو آمریکا ساکن بودند در سال ۱۹۶۶-۱۹۶۷ توجه جهانیان را به خود جلب کردند. علاقه ی هیپی ها به موسیقی پراگرسیو راک و روان‌گردان ها با دیگر ارزش‌های این خرده‌فرهنگ به‌ویژه با حاشیه‌گرایی و مصرف مواد مخدر تناسب داشت. به کار بردن مواد روان‌گردان، داشتن موی بلند، جمع‌های قبیله مانند، شعار برای صلح، ستایش از دنیای عشق و آزادی، پرورش گل، موسیقی سبک اسید و راک و… از جمله فعالیت های این گروه بود که مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفت. سبک لباس و رفتار و ارزش‌های هیپی‌ها تأثیر زیادی بر فرهنگ جهان از طریق موسیقی، تلویزیون، فیلم، ادبیات و هنر گذاشت. از دهه ۱۹۶۰ به این‌سو نمودهایی گوناگونی از فرهنگ هیپی‌ها در فرهنگ عمومی برخی جوامع وارد شد؛ برای نمونه پذیرش گوناگونی فرهنگی و مذهبی که هیپی ها به آن معتقدند در جوامع بسیاری پذیرفته شد.گرایش به فلسفه ی خاور دور و مفاهیم روحانی که مورد اقبال هیپی ها است، توانسته توجه مخاطبان زیادی را در جامعه به خود جلب کند . برگزاری جشنواره‌های موسیقی و استفاده از غذای سالم و بدون کود شیمیایی (ارگانیک) از دیگر جنبه‌های هیپی‌گری است که در جوامع غربی محبوبیت یافته‌است.
هیپی مدرن
در سال های اخیر هیپیزم تبدیل به یک استایل فشن شد که از اصول جنبش هیپی که آنتی مد بود، پیروی نمی کرد؛ بلکه با تبدیل آن به سبکی خاص و دوست داشتنی از این نوع پوشش بهره برداری تجاری می کرد. سبک هیپی با کمی اختلاف در نوع پوشش اصلی این فرهنگ، نمادهای اصلی «صلح» و «رنگ دار» بودن را حفظ کرد ولی لباس ها الزاما ارگانیک نبوده و از الیاف مصنوعی هم درست می شدند چرا که در این جا تجارت و زیبایی مهم است نه اصول هیپیزم. این سبک لباس از دهه ی۶۰ آغاز شد و هر از گاهی جزو ترندهای سالانه قرار می گیرد البته گاهی پر رنگ و گاهی کم رنگ دیده می شود، از این مسئله می توان این طور برداشت کرد که هنوز هم مردم به راحتی و شادمانی لباس و مد علاقمند هستند. پوشیدن جین زمانی برای هیپی ها نماد همبستگی با قشر کارگر بود و پوشیدن دامن بلند گلدار هم نمادی از بی آلایشی زنان روستایی و مبارزه علیه سرمایه داری ولی اکنون ترندهای سالانه معنی این لباس ها را برای ما بازگو می کند.
نمادهای پوششی:
- جین دمپا گشاد
- پیراهن
- تاپ هالتری
- لباس های گلدار
- لباس باندانا
- شلوار پارچه ای دمپا گشاد
- لباس های چهل تکه یا وصله پینه
- دامن های بلند چین دار روستایی
اکسسوری:
- شال های بافتنی توری
- کمر بندهای دهه ۶۰
- عینک گرد
- صندل
- گوشواره و النگوهای بزرگ
- استفاده از رنگ های روشن
میک آپ :
- میک اپ ملایم و کم رنگ
- موهای بلند آشفته
- ریش و سبیل
منبع: اختصاصی نیل موتی